ΕΛΛΑΔΑ-ΕΥΡΩΠΗ(Πανελλήνιες"9")

Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας υπερεθνικός οργανισμός, που αποτελείται από ανεξάρτητα κράτη, τα οποία έχουν, ωστόσο, ενιαία και κοινή πολιτική σε οικονομικά, πολιτικά, πολιτιστικά, κοινωνικά στρατιωτικά θέματα, θέματα εξωτερικής πολιτικής κλπ, με σκοπό την καλύτερη και αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών στο πλαίσιο μιας στενής συνεργασίας.

 Η ευρωπαϊκή συνεργασία επεκτείνεται, λοιπόν, σε διάφορους τομείς. Καταρχήν, είναι οικονομική (ελεύθερη διακίνηση αγαθών, υπηρεσιών, κεφαλαίων, υιοθέτηση κοινής πολιτικής στη γεωργία, το εμπόριο, τις μεταφορές, ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα, ευρωπαϊκή τράπεζα επενδύσεων κλπ).Είναι ακόμη πολιτική (νόμοι και διατάξεις που καθορίζουν τα όρια δράσης των κρατών, κοινή εξωτερική πολιτική ως ένα βαθμό κλπ), πολιτιστική (θεσμός πολιτιστικής πρωτεύουσας της Ευρώπης κλπ), κοινωνική (ανεργία, ναρκωτικά, εγκληματικότητα, πρόνοια κλπ)

ΩΦΕΛΕΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ:
Καλύτερη αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων (ανεργία, ενεργειακό)
Προώθηση προϊόντων στις αγορές των άλλων χωρών
Ανάπτυξη τεχνολογίας και διεύρυνση της τεχνογνωσίας
Η γηραιά ήπειρος γίνεται σημαντική οικονομική δύναμη και μπορεί να αντιμετωπίσει τους γίγαντες (Η.Π.Α., Ιαπωνία)
Συγχώνευση επιχειρήσεων και ίδρυση εταιριών ικανών να ανταγωνιστούν τους αμερικανικούς κολοσσούς
διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων και βελτίωση των συνθηκών εργασίας
ελεύθερη διακίνηση προσώπων και κεφαλαίων
κατάργηση δασμολογίου για προϊόντα που διακινούνται μεταξύ των μελών
άνοδος βιοτικού επιπέδου
κοινό εξωτερικό δασμολόγιο για προϊόντα που εισάγονται από χώρες μη μέλη
υγιής ανταγωνισμός.
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΕΣ:
Καλλιέργεια σχέσεων φιλίας και συνεργασίας μεταξύ των λαών της Ευρώπης
Οικοδόμηση μέτρων εμπιστοσύνης
Ενίσχυση ουμανιστικού πνεύματος βασισμένο στην αλληλεγγύη
Αποφυγή επεκτατισμών και εθνικισμών
Διασφάλιση της ειρήνης.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΕΣ:
Θέσπιση νόμων που διασφαλίζουν κοινωνικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες
Εδραίωση της δημοκρατίας και αποφυγή του λαϊκισμού και των ολοκληρωτικών καθεστώτων
Απαραίτητη προϋπόθεση το δημοκρατικό πολίτευμα για την ένταξη ενός κράτους στην Ε.Ε.
Επαύξηση της πολιτικής συνεργασίας στην εξωτερική πολιτική της Ένωσης
Περιφρούρηση της ευρωπαϊκής ενότητας
Στρατιωτικό σκέλος της Ε.Ε. →Δυτικοευρωπαϊκή Ένωση.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ:
Διεύρυνση πνευματικών οριζόντων καθώς γινόμαστε δεκτικοί σε νέες ιδέες
Ενίσχυση της ενημέρωσης
Ενίσχυση προσέγγισης της γνώσης
Αποφυγή δογμάτων και φανατισμών
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ:
Πολιτιστικός συγκρητισμός (=συγκερασμός)
Ανταλλαγή εμπειριών και ενίσχυση των γραμμάτων και των τεχνών, που αποκτούν πανευρωπαϊκό χαρακτήραΑνάπτυξη της επιστήμης
Εδραίωση της ευρωπαϊκής κουλτούρας
ΕΘΝΙΚΕΣ:
Κάθε χώρα προστατεύεται σε μεγάλο βαθμό από ξένες ιμπεριαλιστικές τάσεις.
ΗΘΙΚΕΣ-ΨΥΧΙΚΕΣ:
Επικράτηση ασφάλειας
Περιορισμός φόβου
 Μείωση της εκμετάλλευσης και ενίσχυση του σεβασμού στα κράτη-μέλη.
Επίσης, είναι δυνατόν να διασφαλιστούν τα εξής:
Η Ε.Ε. μπορεί ν’ αποτελέσει αποφασιστικό παράγοντα για τη διατήρηση της ειρήνης σ’ όλο τον κόσμο. Με το κύρος και τη δύναμη που διαθέτει μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στις διεθνείς εξελίξεις. Άλλωστε η Ευρώπη ανέκαθεν ήταν πηγή διεθνών συγκρούσεων. Και όπως είπε ο Κ. Καραμανλής, «αν τα Βαλκάνια ήταν ανέκαθεν η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, η Ευρώπη ήταν η πυριτιδαποθήκη του κόσμου». Με την εδραίωση όμως της Ε.Ε. καταργούνται ή αμβλύνονται μακροχρόνιες αντιθέσεις και εγκαταλείπονται εθνικά στερεότυπα επικίνδυνα για την ισορροπία στη σχέση των κρατών-μελών.
Η Ε.Ε. μπορεί να συντελέσει στη διάσωση και την αναβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών που σήμερα διέρχονται κρίση. Γιατί μόνο στον ευρωπαϊκό χώρο (και τον ελληνικό που είναι πατρίδα της Δημοκρατίας, την οποία μετέδωσε στους άλλους) θα είναι εφικτή η δημιουργία μιας ευρύτερης βάσης συνεργασίας για την αναμόρφωση της δημοκρατίας και την προσαρμογή στις ανάγκες των καιρών μας.
Με την ευρωπαϊκή ενοποίηση θα διασωθεί και θα προαχθεί ολόκληρος ο ευρωπαϊκός πολιτισμός που σήμερα λόγω υλικού ευδαιμονισμού και επικράτησης της στείρας τεχνοκρατικής αντίληψης διέρχεται κρίση, με δείγματα αυτής πολλά και χαρακτηριστικά, από τον έντονο και αγχώδη τρόπο ζωής όλων των Ευρωπαίων μέχρι την έξαρση του ρατσισμού και της βίας.
Μπορεί, τέλος, να διασφαλιστεί μια οικονομία ισχυρότερη, αξιοποιώντας καλύτερα το ανθρώπινο δυναμικό όλων των κρατών-μελών αλλά και τους φυσικούς πόρους τους, μια οικονομία όμως με κέντρο τον άνθρωπο, όχι ισοπεδωτική γι’ αυτόν.
Τέλος, εξισορροπείται ο συσχετισμός δυνάμεων στον κόσμο και αποφεύγονται οι πόλεμοι σ’ ευρωπαϊκό έδαφος.
ΘΕΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (από την ένταξή της στην Ε.Ε.)
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ:
Η εφαρμογή της περιφερειακής πολιτικής ενισχύει τις οικονομικά ασθενέστερες χώρες, όπως είναι η Ελλάδα. Έτσι, οι κοινοτικοί πόροι ενισχύουν την οικονομία καθώς γίνονται επενδύσεις, βελτιώνεται η υλικοτεχνική υποδομή (δρόμοι, αεροδρόμια, λιμάνια).
Η κατάργηση του δασμολογίου επιτρέπει τις εξαγωγές, συμβάλλει στην ποιότητα των παραγόμενων αγαθών, καθιστά την ελληνική οικονομία περισσότερο ανταγωνιστική.
Υιοθετούνται νέες μέθοδοι και οικονομικά συστήματα, εκσυγχρονίζεται το φορολογικό σύστημα, εισέρχεται νέα τεχνολογία, αναπτύσσονται παραγωγικοί κλάδοι (εμπόριο,γεωργία, κτηνοτροφία, τουρισμός).
Επίσης βελτιώνονται οι εργασιακές συνθήκες και ανέρχεται το βιοτικό επίπεδο.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΑ:
Η Ελλάδα εκσυγχρονίζεται θεσμικά
Αναπροσαρμόζονται οι νόμοι, εδραιώνονται οι κοινωνικές ελευθερίες
Υιοθετούνται νέοι τρόποι πάταξης του εγκλήματος
Ισχυροποιείται το πολιτικό σύστημα
Εξασφαλίζεται η ευρύτερη συναίνεση πολιτικών σχηματισμών και η αναβάθμιση του δημόσιου τομέα.
ΕΘΝΙΚΑ:
Στρατιωτική ενίσχυση και αλληλεγγύη από συμμάχους
Ισχυροποίηση της Ελλάδας στο χώρο της Βαλκανικής
Διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, κυρίως εδαφικών.
ΗΘΙΚΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ:
Εισαγωγή νέων ιδεών
Κατάργηση ταμπού και προκαταλήψεων
Επαύξηση της ευθύνης και του καθήκοντος
Καλλιέργεια πνευματική από δημιουργία σχολείων και ανάπτυξη επιστήμης.
Γενικότερα, η Ελλάδα, ως αναπτυσσόμενη χώρα, εξαιτίας της ένταξής της «αναγκάζεται» να ανανεωθεί, να συσπειρωθεί, να αναπτυχθεί στην περιφέρεια, να αποκτήσει νέες απόψεις και να υιοθετήσει αντιλήψεις τέτοιες, ώστε να είναι ανοιχτή στην πρόοδο και την ευημερία. Είναι μοναδική ευκαιρία, χωρίς συμπλέγματα και επαρχιωτισμούς, δίχως πλειοδοσίες και υπερπατριωτισμό, να αναδιοργανωθούμε εσωτερικά, να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας, προκειμένου να ανταποκριθούμε στα κελεύσματα των καιρών.
ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (από την ένταξή της στην Ε.Ε.)
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ:
Οικονομική εξάρτηση και ενίσχυση ανεργίας, γιατί μπορεί να έρχονται από άλλες χώρες υποψήφιοι εργαζόμενοι με περισσότερα τυπικά προσόντα, μπορεί να πραγματοποιούνται περισσότερες εισαγωγές απ’ ό,τι εξαγωγές
Υπάρχει κίνδυνος προσκόλλησής μας στο υλιστικό ή τεχνοκρατικό πρότυπο ζωής που έχουν άλλες περισσότερο προηγμένες χώρες, άρα τυποποίηση-μηχανοποίηση της ζωής μας.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ:
Κίνδυνος πολιτικής εξάρτησης απ’ τις πιο αναπτυγμένες χώρες της Ε.Ε.
Ενδεχόμενο ευρύτερης διάδοσης φαινομένων βίας, ναρκωτικών, εγκληματικότητας που είναι πιο διαδεδομένα στις πιο αναπτυγμένες οικονομικά κοινωνίες με πιο βιομηχανοποιημένο και απρόσωπο τρόπο ζωής.
Φόβος εξάπλωσης ατομισμού και στείρου ανταγωνισμού στις διανθρώπινες σχέσεις, γιατί αυτό το μοντέλο ζωής επικρατεί περισσότερο στις άλλες χώρες.
Κίνδυνος αλλοίωσης παραδοσιακών θεσμών μας, π.χ. οικογένεια, σχολείο.

ΗΘΙΚΟΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ:
Κίνδυνος μαζοποίησης-χειραγώγησης. Οι πιο αναπτυγμένες χώρες, άλλωστε, ελέγχουν και την τεχνολογία και τα ΜΜΕ
Κίνδυνος αλλοίωσης αξιών-μεγαλύτερης ηθικής χαλάρωσης.
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΣ ΤΟΜΕΑΣ:
Άγχος να προλάβουμε τους πιο προηγμένους σε εξέλιξη λαούς.
Κίνδυνος διαρκούς διείσδυσης ξενικών προτύπων ανούσιας και εμπορευματοποιημένης-τυποποιημένης διασκέδασης, σύμφωνα με τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρήσεων και τα πρότυπα απ’ τα ΜΜΕ.

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΒΑΣΙΜΟΣ ¨Η ΟΧΙ;
Α. «ναι μεν»:
Στο βαθμό που ο υπερεθνικός αυτός οργανισμός λειτουργεί δημοκρατικά και φιλελεύθερα, κατοχυρώνει τα δικαιώματα και τις ιδιαιτερότητες των μικρών κρατών στην πράξη, στο βαθμό που θεμελιώνεται η ενοποίηση στην ισοτιμία, το σεβασμό, αλλά και η χώρα μας ανταποκρίνεται στην αποστολή της, εκσυγχρονίζεται, είναι αποτελεσματική, αποφεύγει την ξενομανία και τις άγονες αντιπαραθέσεις, διατηρεί την παράδοσή της. Αν οι παραπάνω προϋποθέσεις συντρέχουν, είναι αβάσιμος ο ισχυρισμός ότι κινδυνεύουν να χαθούν ή να αλλοιωθούν όλα εκείνα τα στοιχεία που συγκροτούν την ιδιαίτερη φυσιογνωμία μας.
Β. «Αλλά»:
Δυστυχώς, όμως, τόσο οι εταίροι όσο και εμείς δεν ανταποκρινόμαστε στα προηγούμενα, με αποτέλεσμα να είναι δικαιολογημένος ο φόβος αλλοίωσης της ταυτότητάς μας.
Αυτό φαίνεται από:
Τη γλωσσική εξάρτηση
Την άκριτη υιοθέτηση ξένων τρόπων ζωής (διασκέδαση, αξίες, εργασία, καταναλωτισμός)- ξενομανία.
Τη δημιουργία ενός ομοιόμορφου ευρωπαϊκού πολιτισμού που παρασύρει τους άλλους λαούς και οδηγεί τη χώρα μας στην ομοιογενοποίηση.
Την οικονομική και πολιτική εξάρτηση
Τη σταδιακή απομάκρυνση από ήθη- έθιμα, τη θρησκεία και τις παραδόσεις μας
Την αλλοτρίωση της σκέψης του Έλληνα
Την  έξαρση νοσηρών ξενόφερτων φαινομένων (βία, χουλιγκανισμός, ναρκωτικά).
Τη σταδιακή υποτίμηση των παραδοσιακών ηθικών αξιών και την επικράτηση νέων (χρησιμοθηρία, κερδοσκοπία, ηθική χαλάρωση).
Την επικράτηση της συνθετικότητας, της ειδίκευσης και του τεχνοκρατισμού.
Όλα αυτά οφείλονται:
Στην προσπάθεια των αναπτυγμένων χωρών να επικρατήσουν(οικονομικοκοινωνικά συμφέροντα)Στον οικονομικό ανταγωνισμό
Στην έλλειψη παιδείας
Στην αλαζονεία της δύναμης και το στείρο τεχνοκρατισμό
Στην ανηθικότητα και τον απανθρωπισμό, στην κρίση ηθικών αξιών
Στον άγονο μιμητισμό, σύμπλεγμα κατωτερότητας, ειδικά μετά την τουρκοκρατία
Στην έλλειψη ενημέρωσης και το αντιπαραδοσιακό πνεύμα
Στην αδυναμία προσαρμογής μας στις νέες συνθήκες
Στο ελλιπές εκπαιδευτικό σύστημα (χρησιμοθηρική γνώση, απουσία ανθρωπιστικής παιδείας)
Στην ολιγωρία της πολιτικής (οι ηγέτες ασκούν με στυγνό επαγγελματισμό την εξουσία, απουσία ευρύτερου πολιτικοκοινωνικού οράματος για την Ελλάδα).
Η ουσιαστική ενοποίηση και όχι ένωση της Ευρώπης, γιατί η πρώτη εκφράζει τη συνεργασία και τη φιλία, ενώ η δεύτερη το «γάμο», την απορρόφηση, τη μίξη και την εξαφάνιση, προϋποθέτει:
Την κατάργηση του ρατσισμού
Τη διατήρηση της αρχής της προαίρεσης των λαών
Την εγκατάλειψη των εθνικισμών
Το γόνιμο διάλογο
την καλλιέργεια της ουμανιστικής συνείδησης
την ισοτιμία των κρατών-μελών μεταξύ τους.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ Ε.Ε.
Το θέμα των γλωσσών της Ε.Ε. συνυφαίνεται με το καθεστώς  της πολυγλωσσίας. Δεν πρόκειται για Ελληνικό, αλλά για ευρωπαϊκό καθαρά θέμα, που αφορά  την ουσία της και ανακύπτει από την είδηση εξοβελισμού της ελληνικής και άλλων γλωσσών από τα όργανα της Ε.Ε.
Η εποχή της οικουμενικής επικοινωνίας από την άλλη, συνεπάγεται μια σειρά νέων γλωσσικών πρακτικών: οι μεγάλες επιχειρήσεις είναι στο σύνολό τους και αγγλόφωνες. Τα επιστημονικά άρθρα, οι μελέτες εκδίδονται στην αγγλική. Για τα ελληνικά δεδομένα η επαγγελματική και κοινωνική ανέλιξη προϋποθέτει τη γνώση άλλων γλωσσών.
Αν λάβουμε όμως υπόψη  και το «γλωσσικό ανάδελφο» της Ελληνικής, θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε το ρόλο της γλώσσας μας, όχι μόνο στα πλαίσια της πολυπολιτισμικής και πολύγλωσσης Ευρώπης με συγκεκριμένα μέτρα. Κρίνεται λοιπόν σκόπιμη:
 Η ανάπτυξη μιας ευέλικτης «γλωσσικής» πολιτικής που θα δημιουργεί κίνητρα, μέσω του κοινοτικού προγράμματος Lingua, ώστε να προωθηθεί η εκμάθηση της ελληνικής σε άλλες χώρες. Στόχος της Ελλάδας πρέπει να είναι και η προσπάθεια διατήρησης της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών σε Γυμνάσια Ευρωπαϊκών χωρών.
 Η μετάφραση και κυκλοφορία έργων της σύγχρονης λογοτεχνίας μας στο εξωτερικό, ώστε να γίνει γνωστή στον ευρωπαίο και να του δημιουργήσει έναυσμα για περαιτέρω αναζητήσεις, πιθανώς και γλωσσικές.
 Η έμφαση στη μελέτη και τη σωστή χρήση της ελληνικής γλώσσας από τον Έλληνα πολίτη, με τη συμβολή της εκπαίδευσης, των ΜΜΕ, και την καλλιέργεια των γλωσσικών επιστημών. Έτσι, θα δημιουργηθούν αντισώματα για την αντιμετώπιση νόθων στοιχείων, ικανών να διαβρώσουν τη γλώσσα μας.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ Ε.Ε.
Η διάπλαση ενός συνειδητοποιημένου Ευρωπαίου πολίτη αναζητάται κατ’ ανάγκη στη σωστή εκπαίδευση, που θα πρέπει να δώσει έμφαση στα εξής: διάπλαση δημοκρατικής συνείδησης, καλλιέργεια του σεβασμού προς το συνάνθρωπο, προς την πολυφωνία και το διάλογο (αντίλογο). Τέλος, έμφαση στις αξίες εκείνες που θα λειτουργήσουν ανασταλτικά στο ρατσισμό και τον εθνικισμό. Αυτά προϋποθέτουν παιδεία ανθρωπιστική αλλά και επαφή με άλλους λαούς μέσω των ΜΜΕ, του διαδικτύου, αλλά και της «ανταλλαγής» μαθητών-φοιτητών, ώστε ο νέος να συνυπάρχει και να βιώνει έμπρακτα το διαφορετικό. Έτσι η γνωριμία, ο διάλογος, η πολιτιστική πολυφωνία συμβάλλουν στη δημιουργία της Ευρωπαϊκής δημοκρατικής συνείδησης του νέου. Η Κοινότητα διοργανώνει και χρηματοδοτεί για το σκοπό αυτό, διάφορα προγράμματα για τους νέους, μεταξύ των οποίων την εκμάθηση γλωσσών και τις ανταλλαγές μαθητών και σπουδαστών. Το πιο γνωστό από τα προγράμματα αυτά είναι το Erasmus, που επιτρέπει στους σπουδαστές των πανεπιστημίων να φοιτήσουν για ένα χρονικό διάστημα σε πανεπιστήμιο κράτους-μέλους.