ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ(Πανελλήνιες"16")

Η παγκοσμιοποίηση έχει διαταράξει την παραδοσιακή διεθνή κατάσταση. Σαρωτικές αλλαγές, οικονομικές και κοινωνικές, συντελούνται ήδη, η ροή των γεγονότων έχει επιταχυνθεί και η πολυπλοκότητα των προβλημάτων που ανακύπτουν οδηγεί σε αμηχανία πολίτες και κυβερνήσεις.

Με τον όρο Παγκοσμιοποίηση εννοούμε, καταρχήν, τη σύνθετη διαδικασία υπέρβασης των εθνικών συνόρων μέσα από τα δίκτυα επικοινωνίας και την ανάπτυξη οικονομικών, πολιτικών και γενικότερα πολιτισμικών σχέσεων σ’ έναν ενιαίο, παγκόσμιας εμβέλειας, χώρο.

Η παγκοσμιοποίηση:

·στηρίζεται ουσιαστικά στην τεχνολογική εξέλιξη,

·υλοποιείται στην οικονομία και

·επηρεάζει καταλυτικά τον πολιτισμό.

Αίτια που οδήγησαν στην παγκοσμιοποίηση

Τα αίτια που οδήγησαν στην παγκοσμιοποίηση εντοπίζονται:

· Στην τεχνολογική εξέλιξη και ιδιαίτερα των ηλεκτρονικών δικτύων (τηλεπικοινωνίες, ΜΜΕ, Διαδίκτυο)

· Η ανάγκη για ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων χωρίς τη διαμεσολάβηση κρατικών φορέων

· Η υλοποίηση εμπορικών ανταλλαγών χωρίς δασμολογικούς και άλλους εθνικούς περιορισμούς

· Η ελεύθερη διάδοση γνώσεων, ιδεών, τρόπων ζωής, αξιών, έργων, προϊόντων σε έναν ενιαίο χώρο

· Η δημιουργία και ανάπτυξη νέων κέντρων εξουσίας αυτόνομων, ως ένα βαθμό, από την πολιτική των κρατών. Εκπρόσωποι των νέων εξουσιών είναι τα ΜΜΕ και οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις.

Θετικά αποτελέσματα

· Επικοινωνία σε πραγματικό χρόνο. Κατάργηση των φραγμών που θέτουν οι αποστάσεις και αποδέσμευση του χρόνου από το χώρο. Ανάδειξη της αξίας που έχει η πληροφορία.

· Η ανάπτυξη των διεθνών δικτύων επικοινωνίας ευνοεί τον έλεγχο της κρατικής αυθαιρεσίας και διευκολύνει την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

· Δημιουργία της παγκόσμιας αγοράς. Αύξηση του όγκου του διεθνούς εμπορίου και των διεθνών επενδύσεων.

· Με το νέο διεθνή καταμερισμό αυξάνεται η παραγωγικότητα, καθώς κάθε χώρα παράγει κυρίως προϊόντα και αγαθά στα οποία έχει συγκριτικό πλεονέκτημα.

· Χαμηλές τιμές που οφείλονται στον παγκόσμιο ανταγωνισμό και στη φθηνή εργασία από την ελεύθερη κυκλοφορία εργαζομένων.

· Εδραίωση της ειρήνης, επειδή η πύκνωση των ανταλλαγών και της επικοινωνίας συντελεί στη δημιουργία δεσμών και κοινών συμφερόντων που αντιστρατεύονται τον πόλεμο.

· Αντιμετώπιση σοβαρών προβλημάτων, π.χ. παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων, καταστροφή του περιβάλλοντος, από κοινού, δηλαδή από όλα τα μέλη της διεθνούς κοινότητας.

Αρνητικά αποτελέσματα

· Απώλεια της εθνικής κυριαρχίας

· Περιορισμός του κράτους πρόνοιας, των υπηρεσιών δηλαδή που παρέχει το κράτος (παιδεία, περίθαλψη. ασφάλιση) στις φτωχές κοινωνικές τάξεις.

· Έλεγχοι ολοκληρωτικής φύσης μέσα σε κατ’ επίφαση (φαινομενικές) μορφές οργάνωσης και διακυβέρνησης. Υπονόμευση της δημοκρατίας.

· Ο άνισος οικονομικός ανταγωνισμός ανάμεσα στις κολοσσιαίες πολυεθνικές επιχειρήσεις και στις μικρές εθνικές επιχειρήσεις οδηγεί σε μαρασμό και εξαφάνιση τις δεύτερες.

· Μεταφορά παραγωγικών επενδύσεων σε χώρες με ευνοϊκότερους όρους (φθηνές πρώτες ύλες, φθηνή εργασία, φοροαπαλλαγές) και, κατά συνέπεια, αύξηση της ανεργίας.

· Κίνδυνος για τη δημιουργία μιας διεθνούς κοινωνίας σύμφωνα με τα πρότυπα του Τρίτου Κόσμου, δηλαδή με νησίδες αφθονίας και πολυτέλειας για ελάχιστους μέσα σε πελάγη δυστυχίας και μιζέριας για πολλούς.

· Αποδοχή ενιαίων προτύπων σκέψης και συμπεριφοράς. Ο ιδιαίτερος τρόπος ζωής, οι ιδέες και οι αξίες κάθε λαού ισοπεδώνονται από τη μαζική κουλτούρα που κυριαρχεί παντού.

· Υιοθέτηση των καταναλωτικών προτύπων που υποβάλλουν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους.

· Αύξηση της εγκληματικότητας, λόγω των διακρίσεων, της εκμετάλλευσης και της φτώχειας.

· Επιτάχυνση της οικολογικής καταστροφής, καθώς προτεραιότητα πλέον έχει η μείωση του κόστους παραγωγής και η αύξηση του κέρδους των επιχειρήσεων.

· Κυριαρχία της αγγλικής γλώσσας διεθνώς.

· Κίνδυνος έξαρσης εθνικιστικών αντιλήψεων λόγω της απειλής αφομοίωσης από άλλους πολιτισμούς.

· Αισθητική ομοιομορφία, ομογενοποίηση, (επίδραση της παγκόσμιας πολιτιστικής βιομηχανίας: κινηματογράφος, τέχνη, μορφές διασκέδασης), κατάργηση ιδιαιτερότητας.

· Αποδυνάμωση διεθνών οργανισμών εξαιτίας της κυριαρχίας ισχυρών οικονομικών συμφερόντων που δρουν ανεξέλεγκτα.

Τρόποι αντίστασης

Για να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης πρέπει:

· Να συνειδητοποιήσουν οι άνθρωποι το μέγεθος της απειλής για τη δημοκρατία και τα δικαιώματά τους.

· Να μην απεμπολούν παραδόσεις, κατακτήσεις, επιτεύγματα και δικαιώματα που με αγώνες και θυσίες απέκτησαν.

· Να μην υιοθετούν απερίσκεπτα ό,τι με εκθαμβωτική λάμψη προβάλλεται και διαφημίζεται.

· Να κρίνουν με γνώμονα το συμφέρον το δικό τους, αλλά και το συμφέρον της κοινότητας στην οποία ζουν και όχι με βάση το συμφέρον των υπερεθνικών εταιριών, που λυμαίνονται τον πλούτο της οικουμένης.

· Να ενημερώνονται και να συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες της κοινωνικής και πολιτικής ζωής και όχι να ιδιωτεύουν.

· Οι δημοκρατικές πολιτείες να προστατεύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς, την ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος και την εθνική ανεξαρτησία.

· Να δοθεί έμφαση στην εθνική παιδεία, επειδή είναι το αποτελεσματικότερο μέσο για την ανάσχεση της παγκοσμιοποίησης και των ολέθριων συνεπειών της.

· Οι πνευματικοί άνθρωποι να αντισταθούν στην παγκοσμιοποίηση που απειλεί τον πολιτισμό των εθνών, την εθνική ανεξαρτησία τους, την πολιτική και πνευματική ελευθερία των πολιτών αδιακρίτως εθνικότητας.

Παγκοσμιοποίηση

Κάποιες καταστάσεις επαναλαμβάνονται όλο και συχνότερα. Τυχαίνει να κάθομαι σε μια καφετέρια του Λονδίνου πίνοντας ιταλικό εσπρέσο που μου φέρνει ένας Αλγερινός σερβιτόρος, ακούγοντας τους Beach Boys να τραγουδούν: «Μακάρι όλα τα κορίτσια να ήταν από την Καλιφόρνια….» ή να συχνάζω σε ένα παμπ στο νέο Δελχί που σερβίρει λιβανέζικη κουζίνα υπό τους ήχους φιλιππινέζικης μπάντας, με διακόσμηση από βαρέλια ιρλανδικής μπίρας, ένα βαλσαμωμένο κεφάλι ιπποποτάμου και μια συλλεκτική αφίσα που ανακοινώνει τη συναυλία ενός συγκροτήματος κάντρι από το Νάσβιλ του Τένεσί, σε ένα γυμνάσιο στην Τζόρτια. Μερικοί Γιαπωνέζοι είναι φανατικοί του φλαμέγκο. Οι εισαγωγές ιταλικών ζυμαρικών στη Δανία πενταπλασιάστηκαν μέσα σε δέκα χρόνια, η αμερικανική κούκλα Μπάρμπι έχει 30 εθνικότητες- φέτος έγινε αυστριακή και μαροκινή.

Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια παγκόσμια μεταμόρφωση των πολιτισμικών στάσεων, μια τεκτονική μετατόπιση ηθών και ονείρων που ονομάζεται, στην περίεργη ιδιόλεκτο των κοινωνικών επιστημόνων, «παγκοσμιοποίηση». Ο όρος αυτός φιλοδοξεί να περιγράψει συλλήβδην αλλαγές στην πολιτική, τις επιχειρήσεις, την υγεία, την ψυχαγωγία. «Η σύγχρονη βιομηχανία έχει δημιουργήσει την παγκόσμια αγορά… Όλες οι παραδοσιακές εθνικές βιομηχανίες ….εκτοπίζονται από νέες βιομηχανίες με προϊόντα που καταναλώνονται όχι μόνο στο εσωτερικό, αλλά σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Στη θέση των παλιών αναγκών …. ανακαλύπτουμε νέες ανάγκες που, για να ικανοποιηθούν, χρειάζονται τα προϊόντα μακρινών χωρών». Αυτά έγραφαν πριν 150 χρόνια οι Karl Marx και Friedrich Engels στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο. Σήμερα, τα λόγια τους περιγράφουν ένα καθημερινό φαινόμενο της ζωής.

Οι άνθρωποι ύφαιναν εμπορικούς και πολιτιστικούς ιστούς πριν ακόμα το πρώτο καραβάνι διασχίσει την έρημο. Τον 19ο αιώνα, το ταχυδρομείο, οι εφημερίδες, οι διηπειρωτικοί σιδηρόδρομοι και τα μεγάλα ατμόπλοια έφεραν θεμελιώδεις αλλαγές. Ο τηλέγραφος, το τηλέφωνο, το ραδιόφωνο και η τηλεόραση ενίσχυσαν τους δεσμούς του ανθρώπου με τον υπόλοιπο κόσμο. Σήμερα οι υπολογιστές, το Διαδίκτυο, τα κινητά τηλέφωνα, η καλωδιακή τηλεόραση και οι φτηνότερες αεροπορικές συγκοινωνίες κάνουν ταχύτερες και πιο περίπλοκες αυτές τις επαφές.

Όμως, η ουσία είναι η ίδια. Τα αγαθά, οι άνθρωποι, οι ιδέες κυκλοφορούν. Οι πολιτισμοί αλλάζουν. Η διαφορά σήμερα είναι η ταχύτητα και το εύρος αυτών των αλλαγών. Η τηλεόραση χρειάστηκε 13 χρόνια για να αποκτήσει 50 εκατομμύρια χρήστες, το Διαδίκτυο χρειάστηκε μόνο πέντε.

Ωστόσο, δεν είναι όλοι ευχαριστημένοι με αυτήν την κατάσταση. Ορισμένοι κοινωνικοί επιστήμονες και ανθρωπολόγοι στη Δύση- και αρκετοί πολιτικοί άλλων χωρών – πιστεύουν ότι θα προκύψει ένα είδος πολιτισμικού κλωνισμού από την «πολιτισμική εισβολή» που εξαπολύουν οι εταιρείες McDoald’s, Coca-Cola, Disney, Nike, MTV, αλλά και η ίδια η αγγλική γλώσσα – πάνω από 20% των ανθρώπων σε όλον τον κόσμο σήμερα μιλούν, ως έναν βαθμό, αγγλικά. Ανεξάρτητα από το υπόβαθρο ή το αντικείμενό τους, αυτοί οι επικριτές είναι πεπεισμένοι ότι η δυτική επιρροή – που συχνά ταυτίζεται με την αμερικανική – θα ισοπεδώσει κάθε πολιτισμική ιδιαιτερότητα.

Οι επικριτές της δυτικής κουλτούρας βάλλουν ενάντια στην Coca-Cola και το Χόλιγουντ, αλλά όχι ενάντια στις μεταμοσχεύσεις ή τους υπολογιστές. Οι υποστηρικτές της δυτικής κουλτούρας τονίζουν τις προσπάθειες προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά δεν αναφέρουν τις λιγότερο οικολογικές πλευρές του δυτικού πολιτισμού, όπως τα τσιγάρα και τα αυτοκίνητα, τα οποία, υιοθετούμενα με ενθουσιασμό από τον αναπτυσσόμενο κόσμο, έχουν καταστροφικές συνέπειες. Προφανώς, η δυτικοποίηση δεν οδηγεί ούτε στην κόλαση, ούτε στον παράδεισο…

Η αλλαγή είναι πραγματικότητα, όχι επιλογή. Ποια όμως θα είναι η αληθινή της κινητήρια δύναμη; Οι κουλτούρες δεν γίνονται πιο ομοιόμορφες. Αντίθετα, το παλιό και το νέο τείνουν να μεταμορφώσουν το ένα το άλλο. Ο φιλόσοφος Isaiah Berlin πίστευε ότι, αντί να προβλέπουν σε κάποιο ουτοπικό ιδανικό, οι κοινωνίες θα πρέπει να αγωνίζονται για κάτι άλλο. «Όχι για να συμφωνήσουμε μεταξύ μας» εξηγούσε ο βιογράφος του «αλλά για να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο».

Παγκοσμιοποιημένη κουλτούρα δεν σημαίνει απλώς περισσότερες τηλεοράσεις και αθλητικά παπούτσια. Η σύνδεση είναι η φυσική τάση της ανθρωπότητας, η κοινή της μοίρα. Όμως οι δεσμοί ανάμεσα στους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο δεν είναι απλώς τεχνολογικοί ή εμπορικοί. Είναι οι πανίσχυρες χορδές της καρδιάς.

Erla Zwingle, «Τα αγαθά, οι άνθρωποι, οι ιδέες κυκλοφορούν. Οι πολιτισμοί αλλάζουν»,

National Geographic, Αύγουστος 1999

Επεξεργασία κειμένου

Α. Να γράψετε την περίληψη του κειμένου (100-120 λέξεις).

Β. 1 Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια παγκόσμια μεταμόρφωση των πολιτισμικών στάσεων, μια τεκτονική μετατόπιση ηθών και ονείρων που ονομάζεται, στην περίεργη ιδιόλεκτο των κοινωνικών επιστημόνων, «παγκοσμιοποίηση». Λαμβάνοντας την παραπάνω πρόταση ως θεματική, να γράψετε μια παράγραφο 120 περίπου λέξεων.

Β. 2. Να γράψετε μια παράγραφο με την εξής κατακλείδα: « η δυτικοποίηση δεν οδηγεί ούτε στην κόλαση, ούτε στον παράδεισο» (100-130 λέξεις).

Β. 3. Πως θα ορίζατε εσείς την παγκοσμιοποίηση;

Γ. 1. Να βρείτε τους τρόπους και τα μέσα πειθούς της πρώτης παραγράφου καθώς και τη συλλογιστική πορεία που ακολουθείται.

Γ. 2. Να βρείτε τους τρόπους και τα μέσα πειθούς της δεύτερης παραγράφου.

Γ. 3. Να ελέγξετε τη συνεκτικότητα μεταξύ της τρίτης και τέταρτης παραγράφου.

Γ. 4. Να βρείτε τους τρόπους και τα μέσα πειθούς της πέμπτης παραγράφου.

Γ. 5. Να βρείτε τους τρόπους και τα μέσα πειθούς της έκτης παραγράφου, να αξιολογήσετε το επιχείρημα και να βρείτε τους τρόπους ανάπτυξής της.

Γ. 6. Να εντοπίσετε τα αντιθετικά ζεύγη της έκτης παραγράφου.

Παραγωγή λόγου

«Η αλλαγή είναι πραγματικότητα, όχι επιλογή». Θεωρείτε ότι η παγκοσμιοποίηση έχει θετικά στοιχεία και αν ναι ποια είναι αυτά; (500 λέξεις)

Γλωσσικές ασκήσεις

1. Να ερμηνεύσετε τις ακόλουθες φράσεις, αποδίδοντάς τες με διαφορετικά εκφραστικά-λεκτικά μέσα:

· μια τεκτονική μετατόπιση ηθών και ονείρων

· ύφαιναν εμπορικούς και πολιτιστικούς ιστούς

· βάλλουν ενάντια

· η δυτικοποίηση δεν οδηγεί ούτε στην κόλαση, ούτε στον παράδεισο

· (δεν είναι απλώς) τεχνολογικοί ή εμπορικοί δεσμοί

2. Με δεδομένο το γεγονός ότι το κείμενο έχει μεταφραστεί από την αγγλική και δεν έχουμε το πρωτότυπο για να διασταυρώσουμε τη μετάφραση, ποιο νομίζετε ότι θα ήταν σωστότερο να πούμε; «…πιστεύουν ότι θα προκύψει ένα είδος πολιτισμικού κλωνισμού ή κλονισμού από την «πολιτισμική εισβολή» που εξαπολύουν οι εταιρείες». Ποια είναι η έννοια του «πολιτισμικού κλονισμού» και ποια του «πολιτισμικού κλωνισμού»;

3. Να γράψετε μία τουλάχιστον συνώνυμη λέξη για καθεμία από αυτές που έχουν υπογραμμιστεί στο κείμενο.

4. Να γράψετε μία τουλάχιστον αντώνυμη λέξη για καθεμία από αυτές που ακολουθούν: ενισχύω, ταχύτατος, περίπλοκος, δημοκρατικός, άνοιγμα, ενάντια, ενθουσιασμός, ζωηρός.

5. Να βρείτε την ετυμολογία των παρακάτω λέξεων; συγκρότημα, συλλήβδην, ιδέα, κατάσταση, εκπομπή, παραδόσεις, πανηγυρικός, μετάνοια.

6. Να αποδώσετε τις ακόλουθες προτάσεις, αντικαθιστώντας τα ρηματικά σύνολα με ονοματικά;

· με προϊόντα που καταναλώνονται όχι μόνο στο εσωτερικό

· νέες ανάγκες που, για να ικανοποιηθούν, χρειάζονται τα προϊόντα μακρινών χωρών

· η τηλεόραση χρειάστηκε 13 χρόνια για να αποκτήσει 50 εκατομμύρια χρήστες

· όχι για να συμφωνήσουμε μεταξύ μας

· για να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο

Απαντήσεις

Α. Να γράψετε την περίληψη του κειμένου (100-120 λέξεις).

Το κείμενο ξεκινά με συγκεκριμένα παραδείγματα προϊόντων που έχουν παγκοσμιοποιηθεί σήμερα. Η συντάκτρια στη συνέχεια αναφέρεται στην έννοια της παγκοσμιοποίησης, λέγοντας ότι αφορά σε κάθε τομέα της ανθρώπινης ζωής και ότι τα βιομηχανικά προϊόντα έχουν πάψει πλέον να είναι εθνικά. Κάνοντας μια σύντομη ιστορική αναδρομή, καταλήγει στο παρόν των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας και ισχυρίζεται ότι οι πολιτισμοί μεταβάλλονται. Οι απαισιόδοξοι φοβούνται ότι η αμερικανική εισβολή θα είναι απόλυτη και θα εξομοιώσει κάθε πολιτισμική διαφοροποίηση. Η θέση της συντάκτριας είναι ότι ο δυτικός πολιτισμός δεν είναι ούτε μόνο καλός ούτε μόνο κακός. Ίσως μια λύση θα ήταν να προσπαθήσουν τα έθνη να καταλάβουν το ένα το άλλο, διότι η παγκοσμιοποίηση προϋποθέτει ένωση των ανθρώπων σε επίπεδο καρδιάς πρώτα.

Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια παγκόσμια μεταμόρφωση των πολιτισμικών στάσεων, μια τεκτονική μετατόπιση ηθών και ονείρων που ονομάζεται, στην περίεργη ιδιόλεκτο των κοινωνικών επιστημόνων, «παγκοσμιοποίηση». Τα πάντα πια αλλάζουν, οι μεταβολές είναι ραγδαίες, οι διαφοροποιήσεις σιγά σιγά συρρικνώνονται, καθώς όλα αρχίζουν και γίνονται ίδια υπό το πρίσμα της δυτικοποίησης. Τα ήθη και τα έθιμα ομοιομορφοποιούνται, η γλώσσα παίρνει στοιχεία από την αμερικανική κυρίως, οι ιδιοσυγκρασίες γίνονται ολοένα και πιο ίδιες. Οι άνθρωποι χάνουν σταδιακά εκείνα που τους κάνουν να διαφέρουν και αποκτούν ίδιες συνήθειες. Τα πολιτισμικά στοιχεία, που άλλοτε υπήρξαν στοιχεία διαφοροποίησης του κάθε λαού, χάνουν την ιδιαιτερότητά τους. Η παγκοσμιοποίηση ωστόσο, έχει τόσο θετικές όσο και αρνητικές πλευρές.

Η παγκοσμιοποίηση σήμερα είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Κανείς δεν αρνείται τα θετικά της στοιχεία, καθώς βοηθά τις χώρες οικονομικά κυρίως, αλλά προσφέρει και μια ευρύτερη ένωση σε επίπεδο πληροφοριών, ενημέρωσης, συρρίκνωσης των αποστάσεων, επομένως πιο άμεσης επικοινωνίας των ανθρώπων. Από την άλλη πλευρά, η παγκοσμιοποίηση ομοιομορφοποιεί τα ήθη, τα έθιμα, τις συνήθειες των ανθρώπων, οι οποίοι χάνουν εκείνα που τους κάνουν διαφορετικούς σε σχέση με οποιουσδήποτε άλλους λαούς. Παράλληλα, τα πρότυπα που προβάλλουν οι ανεπτυγμένες χώρες δεν μπορούν πάντοτε οι αναπτυσσόμενες να τα υιοθετήσουν, με αποτελέσματα καταστροφικά γι’ αυτές. Προφανώς, η δυτικοποίηση δεν οδηγεί ούτε στην κόλαση, ούτε στον παράδεισο.

Β. 3. Πως θα ορίζατε εσείς την παγκοσμιοποίηση;

Η παγκοσμιοποίηση συνίσταται σε μια ευρύτερη ένωση των κρατών του πλανήτη, με τρόπο τέτοιο, ώστε όλες οι χώρες να είναι ισότιμες, με ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις. Στην παγκοσμιοποιημένη κοινωνία δεν θα υπάρχουν ανισότητες, καθώς η κάθε χώρα θα έχει το ρόλο της μέσα στο ευρύτερο σύστημα των χωρών. Έτσι, σκοπός της παγκοσμιοποίησης είναι η μετατροπή της οικουμένης σε μια ευρύτερη οικονομική, πολιτική, και πολιτισμική επικράτεια.

Ο κύριος τρόπος πειθούς είναι η επίκληση στη λογική.

Μέσα πειθούς είναι τα επιχειρήματα και τα τεκμήρια.

Το επιχείρημα αναφέρεται στη θέση της συντάκτριας ότι τα προϊόντα γίνονται όλο και πιο συχνά παγκόσμια.

Οι προκείμενες που το στηρίζουν είναι: «τυχαίνει να κάθομαι…αυστριακή και μαροκινή», ενώ το συμπέρασμα είναι: «κάποιες καταστάσεις, επαναλαμβάνονται όλο και συχνότερα».

Οι προκείμενες αποτελούν τεκμήρια και συγκεκριμένα γεγονότα της καθημερινής ζωής.

Το επιχείρημα αναπτύσσεται με παραγωγική συλλογιστική πορεία. Ακριβώς επειδή οι προκείμενες είναι τεκμήρια, κάνουμε πρώτα την αξιολόγηση των τεκμηρίων. Έτσι, τα τεκμήρια που δίνονται μπορούν να στηρίξουν το συμπέρασμα άρα το επιχείρημα, διότι έχουν αποδεκτό βαθμό γενίκευσης. Επομένως, το επιχείρημα είναι έγκυρο, διότι οι προκείμενες οδηγούν λογικά στο συμπέρασμα, είναι αληθές, διότι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, οπότε είναι λογικώς ορθό.

Γ. 2. Να βρείτε τους τρόπους και τα μέσα πειθούς της δεύτερης παραγράφου.

Ο κύριος τρόπος πειθούς είναι η επίκληση στη λογική.

Μέσα πειθούς είναι τα επιχειρήματα και τα τεκμήρια.

Το επιχείρημα αναφέρεται στη θέση της συντάκτριας για την έννοια της παγκοσμιοποίησης.

Οι προκείμενες που το στηρίζουν είναι: «ο όρος αυτός φιλοδοξεί…..την ψυχαγωγία» «η σύγχρονη βιομηχανία….φαινόμενο ζωής», ενώ το συμπέρασμα είναι: «Σήμερα, βρισκόμαστε μπροστά……..παγκοσμιοποίηση».

Το τεκμήριο που χρησιμοποιείται είναι αυθεντία και βρίσκεται στη δεύτερη προκείμενη («η σύγχρονη βιομηχανία….φαινόμενο ζωής»).

Το επιχείρημα αναπτύσσεται παραγωγικά και είναι έγκυρο, διότι οι προκείμενες οδηγούν λογικά στο συμπέρασμα. Είναι και αληθές, διότι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, οπότε είναι λογικώς ορθό.

Γ. 3. Να ελέγξετε τη συνεκτικότητα μεταξύ της τρίτης και τέταρτης παραγράφου.

Στην Τρίτη παράγραφο η συντάκτρια διαπραγματεύεται τα στοιχεία εκείνα τα οποία διαχρονικά ένωναν και ενώνουν σήμερα τον κόσμο, ενώ στην τέταρτη αναφέρεται το γεγονός ότι τα προϊόντα κυκλοφορούν και τα πάντα αλλάζουν. Και στις δυο παραγράφους, λοιπόν, τίθεται το θέμα της αλλαγής των ηθών και των πολιτισμών, επομένως η νοηματική αυτή συνάφεια επιτυγχάνει τη συνεκτικότητα.

Γ. 4. Να βρείτε τους τρόπους και τα μέσα πειθούς της πέμπτης παραγράφου.

Ο κύριος τρόπος πειθούς είναι η επίκληση στη λογική.

Μέσα πειθούς είναι τα επιχειρήματα και τα τεκμήρια.

Το επιχείρημα αναφέρεται στη θέση της συντάκτριας ότι οι πολιτισμικές ιδιαιτερότητες των λαών θα χαθούν μέσα από την πολεμική, την οποία αναπτύσσει η δυτική (αμερικανική) επιρροή σε όλους τους υπόλοιπους πολιτισμούς.

Οι προκείμενες που το στηρίζουν είναι: «Ορισμένοι κοινωνικοί επιστήμονες…. Ως έναν βαθμό, αγγλικά», «Ανεξάρτητα από το υπόβαθρο… θα ισοπεδώσει κάθε πολιτισμική ιδιαιτερότητα», ενώ το συμπέρασμα : «Ωστόσο, δεν είναι…. Την κατάσταση».

Ο κύριος τρόπος πειθούς είναι η επίκληση στη λογική.

Μέσα πειθούς είναι τα επιχειρήματα και τα τεκμήρια.

Το επιχείρημα αναφέρεται στη θέση της συντάκτριας ότι η παγκοσμιοποίηση με τον προσανατολισμό προς τη δύση δεν είναι ούτε μόνο θετική ούτε μόνο αρνητική.

Οι προκείμενες που το στηρίζουν είναι: «Οι επικριτές της δυτικής κουλτούρας…τους υπολογιστές», «οι υποστηρικτές της δυτικής κουλτούρας…καταστροφικές συνέπειες», ενώ το συμπέρασμα: «Προφανώς, η δυτικοποίηση δεν οδηγεί ούτε στην κόλαση, ούτε στον παράδεισο».

Το τεκμήριο που χρησιμοποιείται είναι τα παραδείγματα τα οποία βρίσκονται στις προκείμενες(«Οι επικριτές της δυτικής κουλτούρας…τους υπολογιστές», «οι υποστηρικτές της δυτικής κουλτούρας…καταστροφικές συνέπειες»).

Το επιχείρημα αναπτύσσεται με επαγωγική πορεία και υπάρχει ατελής επαγωγή, διότι στο συμπέρασμα αναπτύσσεται η γνώμη της συντάκτριας και υπάρχει η λέξη «προφανώς» που δίνει μια πιθανολογική χροιά σ’ αυτό. Η γενίκευση, όμως, είναι επιτρεπτή, διότι στηρίζεται σε επαρκή στοιχεία.

Οι κύριοι τρόποι ανάπτυξης της έκτης παραγράφου είναι η σύγκριση αντίθεση ((«Οι επικριτές της δυτικής κουλτούρας…τους υπολογιστές», «οι υποστηρικτές της δυτικής κουλτούρας…καταστροφικές συνέπειες»), καθώς συγκρίνονται και αντιτίθενται οι θιασώτες και οι πολέμιοι της δυτικής κουλτούρας. Παράλληλα, υπάρχει και η χρήση παραδειγμάτων (μεταμοσχεύσεις, υπολογιστές, τσιγάρα, αυτοκίνητα). Επομένως, χρησιμοποιείται συνδυασμός μεθόδων.

Γ. 6. Να εντοπίσετε τα αντιθετικά ζεύγη της έκτης παραγράφου.

Τα αντιθετικά ζεύγη τα οποία χρησιμοποιούνται είναι η Coca Cola σε αντίθεση με τις μεταμοσχεύσεις και τους υπολογιστές και οι προσπάθειες προστασίας του περιβάλλοντος σε αντίθεση με τις ελλιπείς οικολογικές πλευρές του δυτικού πολιτισμού (τσιγάρα, αυτοκίνητα).

Παραγωγή λόγου

Οι επαναστατικές αλλαγές, που συντελέστηκαν κατά τα τελευταία χρόνια, είχαν ως άμεσο και αναπότρεπτο- σε γενικές γραμμές- αποτέλεσμα και την αλλαγή κάθε παραδοσιακής νοοτροπίας η οποία σχετιζόταν με τη συγκρότηση του κόσμου, αποτέλεσμα κατά κύριο λόγο των μεταπολεμικών ανακατατάξεων και της μεταβολής των συνθηκών.

Οι διαφοροποιημένες σύγχρονες κοινωνίες επέβαλλαν μαζί με όλες τις υπόλοιπες αλλαγές και το «σπάσιμο» των συνόρων με μια παράλληλη προσπάθεια προσέγγισης των χωρών μεταξύ τους, χωρίς βεβαίως να καταλύεται υπό την προοπτική αυτή η αυτοτέλεια του καθενός και η αυτενέργεια της δράσης του.

Στην όλη εξελικτική πορεία της υπό όρους ενοποίησης των κρατών, ο διεθνισμός, που προβλήθηκε με τη μορφή της πολιτιστικής, οικονομικής, ιδεολογικής διείσδυσης του ενός στο άλλο με άμεσο στόχο την απόκτηση στοιχείων και την ανταλλαγή ουσιαστικών λειτουργικών δομών, υπήρξε ένα σοβαρό βήμα για τη διεθνή συνένωση και την αποτελεσματική αποτροπή μιας ενδεχόμενης βίαιης εκτόνωσης κάποιων διακρατικών διαφορών.

Κατά πρώτο λόγο εξαλείφθηκε ο μυστικισμός, που χαρακτήριζε την ιδιοσυγκρασία κάθε λαού σε σχέση με τους υπολοίπους, αφού τα πολιτιστικά πλέον χαρακτηριστικά γίνονται κτήμα όλων και οι διεθνείς ανταλλαγές, στα πλαίσια των οποίων εντάσσονται και οι αντίστοιχες πολιτικές, δημιουργούν πολιτικές ζυμώσεις που επηρεάζουν τα διοικητικά συστήματα των διαφόρων κρατών και οδηγούν σε διεύρυνση της δημοκρατικής νοοτροπίας.

Η διαδικασία των ποικίλων ανταλλαγών διευρύνει σε μέγιστο βαθμό τους δεσμούς και τις μορφές επικοινωνίας των λαών και διευκολύνει την πολιτιστική ανάπτυξη. Στην ιστορική διαδρομή των περισσότερων λαών γίνεται φανερό πως ο καθένας διαμόρφωσε το εθνικό του πρόσωπο, την τέχνη του, τη φιλοσοφία, τη γλώσσα του, αξιοποιώντας δημιουργικά στοιχεία άλλων εθνικών πολιτισμών, γεγονός που μπόρεσε να επιτύχει μέσα από την κάθε μορφής διεθνιστική επικοινωνία και ενοποίηση.

Επιπλέον, οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των κρατών έχουν σε μεγάλο βαθμό επηρεάσει το οικονομικό καθεστώς και οι ελεύθερες ανταλλαγές εμπορευμάτων, επιχειρηματικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων βοηθούν τα έθνη να εξελιχθούν και να προοδεύσουν. Την οικονομική αυτή δραστηριοποίηση ακολουθούν πάντα και άλλες συναφείς λειτουργίες, που επιφέρουν αποτελεσματική επιρροή στον τρόπο ζωής και στη συνολική ιδεολογία, την οποία οι πολίτες- φορείς διατυπώνουν απέναντι στα πράγματα. Και το ίδιο το οικονομικό σύστημα σαφώς αλλάζει από τη διεθνιστική επιρροή, ενώ η παγκόσμια οικονομία υπ’ αυτή την έννοια παίρνει ευρύ χαρακτήρα. Παράλληλα, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ανθρώπων ιδρύονται υπερεθνικά συστήματα ελέγχου, που στηρίζονται σ’ ένα πολύπλοκο οικονομικό μηχανισμό με τη διεθνοποίηση του νομίσματος.

Η μαζική ενημέρωση έχει επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από την τάση ενοποίησης των κρατών. Μέσω δορυφόρων μεταφέρεται οτιδήποτε συμβαίνει στο πλέον απομακρυσμένο γεωγραφικό σημείο με μια αμεσότητα διαχρονική και διατοπική.

Σημαντικότατη θετική επίτευξη του κινήματος του διεθνισμού αποτελεί η αποφυγή των εθνικιστικών παθών στο εσωτερικό των κρατών. Οι ηγέτες, ως φορείς των ξενικών επιδράσεων, υιοθετούν τα γόνιμα στοιχεία των άλλων λαών και ανανεώνουν υπ’ αυτή την έννοια τα δικά τους παραδοσιακά στοιχεία, χωρίς να προσκολλώνται σ’ αυτά με εθνική και στείρα έπαρση, χωρίς να θέλουν να τα χρησιμοποιήσουν ως μέσα μιας επιθετικής εθνικής προπαγάνδας για την πλήρη υποταγή στα εθνικά ιδεώδη και την απόλυτη πολιτιστική και κοινωνική περιχαράκωση.

Η αλληλεξάρτηση και αλληλεπίδραση των λαών συντελέστηκε μ’ ένα γοργό ρυθμό που βρήκε την ανθρωπότητα ανέτοιμη να δεχτεί μια τέτοια εξέλιξη, τη στιγμή που ανάμεσα στους λαούς υπάρχουν συγκρούσεις και πολιτικά πάθη. Αν όμως η προοπτική του διεθνισμού μελετηθεί προσεκτικά και ερευνηθούν τα θετικά του στοιχεία με μια παράλληλη απεμπόληση των διαβρωμένων και διαβρωτικών πλευρών του, ο κόσμος ενοποιημένος θα οδηγηθεί στην εξέλιξη και την πρόοδο αποστασιοποιημένος από κάθε επαπειλούμενο κίνδυνο και από κάθε πιθανή καταστροφή.

Γλωσσικές ασκήσεις

1. Να ερμηνεύσετε τις ακόλουθες φράσεις, αποδίδοντάς τες με διαφορετικά εκφραστικά-λεκτικά μέσα:

● μια τεκτονική μετατόπιση ηθών και ονείρων= μια εκ βάθρων αλλαγή συνηθειών και προσδοκιών

● ύφαιναν εμπορικούς και πολιτιστικούς ιστούς= προσπαθούσαν να δημιουργήσουν εμπορικές και πολιτιστικές σχέσεις

● βάλλουν ενάντια= εναντιώνονται

● η δυτικοποίηση δεν οδηγεί ούτε στην κόλαση, ούτε στον παράδεισο= η προσαρμογή στα δυτικά πρότυπα δεν είναι ούτε μόνο καλή ούτε μόνο κακή

● (δεν είναι απλώς) τεχνολογικοί ή εμπορικοί δεσμοί= ό,τι τους ενώνει δεν είναι μόνο τεχνολογικές ή εμπορικές σχέσεις

Η έννοια του «πολιτισμικού κλονισμού» έχει την έννοια της απώλειας της ουσίας του πραγματικού, αμιγούς και διαφοροποιημένου σε κάθε χώρα πολιτισμού, ενώ η έννοια του «πολιτισμικού κλωνισμού» έχει την έννοια της ομοιομορφοποίησης του πολιτισμού των χωρών. Ίσως, η χρήση της λέξεως «κλωνισμός» είναι πιο σωστή σε σχέση με τη λέξη «κλονισμός».

3. Να γράψετε μία τουλάχιστον συνώνυμη λέξη για καθεμία από αυτές που έχουν υπογραμμιστεί στο κείμενο.

αποκαλύπτουμε= εντοπίζουμε, συνειδητοποιούμε

ενίσχυσαν= ισχυροποίησαν, ενδυνάμωσαν, τόνωσαν

περίπλοκες= πολύπλοκες, πολυσύνδετες

εξαπολύουν= εκτοξεύουν

υπόβαθρο= θεμέλιο, υποστήριγμα, πλαίσιο

επιρροή= επίδραση

υποστηρικτές= θιασώτες

προσπάθειες= δοκιμές, απόπειρες

τείνουν= αποσκοπούν, στοχεύουν, φτάνουν

ουτοπικό= χιμαιρικό, ονειρικό, απραγματοποίητο

κατανοήσουμε= καταλάβουμε

4. Να γράψετε μία τουλάχιστον αντώνυμη λέξη για καθεμία από αυτές που ακολουθούν: ενισχύω-αποδυναμώνω, ταχύτατος-βραδύτατος, περίπλοκος-απλός, δημοκρατικός-ολιγαρχικός, άνοιγμα-κλείσιμο, ενάντια-υπέρ, απαισιοδοξία- ενθουσιασμός ψυχρότητα, ζωηρός-απονεκρωμένος, αδρανής.

5. Να βρείτε την ετυμολογία των παρακάτω λέξεων; συγκρότημα= συν+κροτώ,

συλλήβδην= συν+ λαμβάνω,

ιδέα= οίδα,

κατάσταση= κατά + ίστημι,

εκπομπή= εκ +πέμπω,

παραδόσεις= παρά+ δίδωμι,

πανηγυρικός= πας+ αγείρω,

μετάνοια= μετά + νους.

6. Να αποδώσετε τις ακόλουθες προτάσεις, αντικαθιστώντας τα ρηματικά σύνολα με ονοματικά;

με προϊόντα που καταναλώνονται όχι μόνο στο εσωτερικό= με προϊόντα καταναλώσιμα όχι μόνο στο εσωτερικό

νέες ανάγκες που, για να ικανοποιηθούν, χρειάζονται τα προϊόντα μακρινών χωρών= νέες αγορές για την ικανοποίηση των οποίων χρειάζονται τα προϊόντα μακρινών χωρών

η τηλεόραση χρειάστηκε 13 χρόνια για να αποκτήσει 50 εκατομμύρια χρήστες= η τηλεόραση χρειάστηκε 13 χρόνια για την απόκτηση 50 εκατομμυρίων χρηστών

όχι για να συμφωνήσουμε μεταξύ μας= όχι για τη μεταξύ μας συμφωνία

για να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο= με σκοπό την αλληλοκατανόηση

«Ο διεθνισμός στην εποχή μας αποτελεί πια πραγματικότητα και η σημασία του είναι μεγάλη για το μέλλον της ανθρωπότητας. Παράλληλα, όμως, με την εμφάνιση αυτού του φαινομένου, παρουσιάστηκαν πολλοί κίνδυνοι που είχαν άμεσες επιπτώσεις στην ατομική και κοινωνική ζωή». Να αναφερθείτε στα αρνητικά στοιχεία του διεθνισμού (600 λέξεις)

Ο άνθρωπος από την αρχή της ιστορίας του, είχε την τάση να μαθαίνει, να γνωρίζει ξένα ήθη και πολιτισμούς, να επηρεάζεται από τον ξένο τρόπο ζωής. Αυτή η επιθυμία τον είχε ανέκαθεν στρέψει σε ταξίδια, όπου αντάλλασσε τα στοιχεία του πολιτισμού του, τα επιτεύγματα της τεχνολογίας της κάθε εποχής, τα νέα στοιχεία της Τέχνης. Ακόμη και οι μεγάλες κατακτήσεις κάποιες φορές έκρυβαν κάποιο τέτοιο χαρακτήρας ανταλλαγής, ενστερνισμού, αφομοίωσης των ξένων στοιχείων των λαών.

Σήμερα, όλο και πιο συχνά, ακούγεται το αίτημα της συνένωσης των πολιτισμών των διαφόρων εθνών, το αίτημα δηλαδή για επίτευξη του διεθνισμού που συνίσταται στην ενοποίηση σε πρώτη φάση της οικονομίας, του εμπορίου και των ορίων των κρατών και – κατ’ επέκταση – των ηθών, εθίμων, της γλώσσας, ενδεχομένως, και της Τέχνης.

Το καθολικό, ωστόσο, φαινόμενο του διεθνισμού που ανέτρεψε το status quo ολόκληρων αιώνων- πέρα από τα ευδιάκριτα οφέλη του- παρουσιάστηκε συνυφασμένο με μια σειρά αρνητικών για την εξέλιξη του πολιτισμού στοιχείων, που δημιούργησαν πανανθρώπινη ανησυχία, στους ορθώς σκεπτόμενους ανθρώπους για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Ο αθέμιτος ανταγωνισμός σε κάθε επίπεδο της ζωής κλόνισε τις διεθνείς σχέσεις και εξαφάνισε την αμοιβαιότητα από τις διακρατικές σχέσεις μολονότι, επιφανειακά τουλάχιστον, αυτές παρουσιάζονται φιλικές. Μια προσεκτικότερη, ωστόσο, ματιά πείθει κάθε ερευνητή τους για το ότι αυτές στηρίζονται σε συμφέροντα πολιτικά, στρατιωτικά και κυρίως οικονομικά, η ελλιπής ικανοποίηση των οποίων μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει σε βίαιες μορφές εκτόνωσης της δημιουργημένης κρίσης. Είναι δεδομένο ότι τα μεγάλα συμφέροντα δεν υποχωρούν εύκολα στα κελεύσματα των απανταχού προμάχων της ειρήνης. Το γεγονός, μάλιστα, ότι ο κόσμος είχε στο παρελθόν χωριστεί σε ζώνες επιρροής, πράγμα που δημιούργησε πολλές εντάσεις και έφερε την ανθρωπότητα ενώπιον της τραγικής πραγματικότητας, της διάκρισης σε μέτωπα με ψυχροπολεμική μεταξύ τους νοοτροπία, σαφώς διευκολύνει την επέμβαση των μεγάλων στα εσωτερικά των μικρών και υποδαυλίζει την πολεμική απειλή. Οι μικροί λαοί νιώθουν την έντονη πίεση των μεγάλων, που τους αφαιρεί μεγάλα περιθώρια για αυτενεργή και πρωτόβουλη δράση και απειλεί την εθνική αυτενέργεια, δημιουργώντας μεγάλης εμβέλειας κινδύνους από τη στιγμή που οι αποικιοκρατικές τάσεις των μεγάλων δε σταματούν ποτέ να υφίστανται. Η πολεμική απειλή γίνεται πιο εύκολα αντιληπτή από την έλλειψη της πραγματικής ειρήνης, αφού η σύγχρονη πραγματικότητα είναι ένα υποκατάστατό της, μια μορφή ισορροπίας του τρόμου, που θυμίζει όχι ηρεμία και διακρατική ασφάλεια αλλά Pax Romana, ιδεολογία τρόμου της μορφής «αν θέλεις ειρήνη, προετοίμαζε πόλεμο».

Το γεγονός, εξάλλου ότι ζούμε σε μια εποχή έντονων ανταγωνισμών, στους οποίους τα οικονομικά συμφέροντα επιβάλλουν διαρκείς εκτονώσεις, μας φέρνει συχνά αντιμέτωπους με το «μποϋκοτάζ» στις διεθνείς αγορές, που εκδηλώνεται συχνά με την αστάθεια του νομίσματος και την εκμετάλλευση της οικονομικής δραστηριότητας των αδυνάτων. Η εύθραυστη οικονομική ισορροπία, όταν πλήττει μια μεγάλη δύναμη, μπορεί πολύ εύκολα να οδηγήσει σε μια παρανοϊκή ύστατη κίνηση της για την προάσπιση των συμφερόντων της, εκφραζομένης με τη μορφή ενός πολέμου με παγκόσμιο χαρακτήρα.

Τέλος, δεν πρέπει κανείς να αγνοεί τους τεράστιους κινδύνους που εγκυμονεί για την πολιτιστική ιδιοσυγκρασία κάθε κράτους η άκριτη αφομοίωση στοιχείων της φυσιογνωμίας ενός εξελιγμένου τεχνολογικά πολιτισμού, που έχει ήδη ξεπεράσει οποιασδήποτε μορφής κρίσεις της ταυτότητάς του κι έχει διαμορφώσει μια ολοκληρωμένη πολιτιστική ταυτότητα. Η απρόσεκτη υιοθέτηση κάθε νέου στοιχείου εκφυλίζει τις λαϊκές παραδόσεις και την πρωτοτυπία κάθε πολιτισμού και αφαιρεί την ανανεωτική του δύναμη, υποβαθμίζει πνευματικά τη χώρα, επιφέρει την αμφισβήτηση όλων των σταθερών δομών λειτουργίας της κοινωνίας και οδηγεί στη σταδιακή απομάκρυνση κάθε ευαισθησίας και κάθε ιδιαιτερότητας. Ο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός, επιτυγχάνει με την άκριτη διείσδυσή του στα εσωτερικά των μικρών λαών την πλήρη διαβρωσή τους ως πολιτιστικών ενοτήτων, την ολοσχερή τους καταστροφή.

Το άγχος, ο διαρκής αγώνας δρόμου για να προλάβει ο σύγχρονος άνθρωπος τις εξελίξεις, ο πληθωρισμός, η ανεργία, ο υποβαθμισμένος τρόπος ζωής, η έλλειψη πνευματικότητας, ο διασυρμός των ηθών και εθίμων, η αμφισβήτηση των ηθικών αρχών αποτελούν γεγονότα ανησυχητικά, που συνήθως υποβοηθιούνται από την τάση της παγκοσμιοποίησης. Επομένως, καθίσταται πλέον ανάγκη να υπάρξει μια κριτική στάση απέναντι στην παγκοσμιοποίηση κι όχι άκριτη αποδοχή όλων των στοιχείων της.

Έκθεση Γ' ΕΠΑΛ ΕΛΕΥΘ/ΠΟΛΗΣ

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ(Πανελλήνιες"16")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Γ'ΛΥΚΕΙΟΥ